Al in de prehistorie werden hout en hars verbrand om zo het eten lekkerder te maken. Parfum kenden ze toen echter nog niet. Het allereerste parfum werd ongeveer 5100 jaar geleden gemaakt. Op welke locatie deze parfums als eerste 'gecreëerd' werden, daarover bestaat enige discussie. Men gaat er nu vanuit dat de Mesopotamiërs en de oude Egyptenaren de eerste mensen waren die een vorm van parfum gebruikten.
EEUWENOUDE GESCHIEDENIS
In graven van ongeveer 3100 v. Chr. zijn parfums gevonden die gemaakt waren van geïmporteerde hars van naaldbomen en plantaardige vetten. De Mesopotamiërs en de oude Egyptenaren gebruikten parfum bij het uitvoeren van diverse rituelen.
Mesopotamië
Mesopotamië betekent tussen de rivieren of tweestromenland. Hiermee wordt het gebied rond de rivieren Tigris en Eufraat bedoeld en dit vormt het kerngebied van het huidige Irak.
MESOPOTAMIËRS EN EGYPTENAREN
Binnen de beschavingen van de Mesopotamiërs en de oude Egyptenaren speelden aromatische substanties een grote rol tijdens religieuze ceremonieën. Buiten hars en hout, werden ook kruiden en fruit verbrand. De naam parfum, per fumus, is Latijns en betekent letterlijk: ‘door rook’. Naast verbranding gebruikten de Mesopotamiërs geurende plantendelen en takken in olie en water. Hierdoor ontstond een geurige vloeistof, die gebruikt werd om het lichaam mee in te smeren. Ook de doden werden gebalsemd met geurende vloeistoffen om zo de ontbinding minder snel te laten verlopen.
Verbranding voor het verkrijgen van geur werd langzaam vervangen door meer ingewikkelde processen om parfum te maken: het distilleren. Recepten hiervan zijn gevonden in Egyptische hiërogliefen uit Edfou en Philae. Egyptenaren geloofden dat parfum een beschermende functie had. Zoete geuren zouden het kwaad afweren en sterke geuren zouden de zintuigen van de overledenen opwekken. Daarom werden bij het mummificeren parfums en zalfjes gebruikt om de ontbinding tegen te gaan. Parfum bestond in de tijd van de Egyptenaren enkel in de vorm van crème, olie of poeder.
GRIEKEN EN ROMEINEN
De Grieken verrijkten de geparfumeerde producten uit Egypte en breidden de manier van toepassen uit door oliën en zalf te maken waarmee het lichaam ingesmeerd kon worden. Ook waren de Grieken degenen die parfum vloeibaar maakten. En ook de toepassingen voor het gebruik in bad of tijdens het eten, voor hygiëne of puur voor het plezier is aan de Grieken te danken. Daarnaast droegen de Grieken het parfum een goddelijke afkomst toe, waardoor doden geparfumeerd werden en begraven werden met persoonlijke voorwerpen waaronder ook het noodzakelijke parfumflesje.
De Grieken begonnen met het verhandelen van parfum. Vooral de veroveringstochten van Alexander de Grote, en de productie van parfum op het eiland Rhodos, hebben hieraan bijgedragen.
Julius Caesar was geen groot fan van exotische parfums, maar toch kon hij niet voorkomen dat parfum een geneeskrachtige functie kreeg toegeschreven. Hierdoor kreeg de parfumverkoper de status van genezer en/of apotheker. Ook de drogist is in deze tijd ontstaan. Zij werden in die tijd vaak ‘kwakzalver’ genoemd, omdat ze regelmatig beschuldigd werden van het verkopen van slechte waar.
In de eerste eeuw voor Christus werd in Syrië het glasblazen uitgevonden en het was dus wachten op het moment dat parfum verkrijgbaar zou worden in een glazen flacon. Vanaf ongeveer de 14e eeuw was dit het geval. De inhoud van een flacon parfum bestond uit een combinatie van alcohol en olie. Een flesje parfum was in die tijd kostbaarder dan juwelen.
DE POMANDER
In de middeleeuwen bleef de gedachte dat parfum geneeskrachtig was bestaan. Ziekten als de pest werden bestreden door parfum te gebruiken. In die tijd ontstond een nieuwe parfumhouder voor om de hals: de pomander genaamd. Een pomander is een metalen bolletje met gaatjes waar muskus, amber, hars en geparfumeerde oliën in konden worden bewaard. Het dragen van dit bolletje zou ziekten tegengaan en dit gebruik bleef tot eind van de 18e eeuw in de mode.
REUKWATER
Reukwater kwam in de tweede helft van de 14e eeuw in opkomst; vloeibare parfums op basis van alcohol en etherische oliën. Reukwater werd gebruikt voor zijn geneeskrachtige functie maar ook voor het verhullen van de persoonlijke lichaamsgeur. De variatie in reukwater en parfumflacons werd de daaropvolgende eeuwen steeds uitgebreider. In de 18e eeuw bestonden er net zo veel vormen parfumflacons als dat er geuren en toepassingen waren.
HEDENDAAGS PARFUM
Parfum zoals wij het kennen werd pas in de 19e eeuw voor het eerst gemaakt. Iets eerder, zo rond 1750, werd de eau de cologne uitgevonden. Dit wordt ook wel ‘water van Keulen’ genoemd, omdat het daar voor het eerst werd gebruikt. 'Water van Keulen' is vandaag de dag bekend onder de naam ‘4711’.
Begin 19e eeuw lukte het om natuurlijke geuren in een laboratorium na te maken en nieuwe geuren te creëren, waardoor de ontwikkeling van parfum een grote vlucht voorwaarts maakte. Het plaatsje Grasse in Frankrijk heeft hier een grote rol in gespeeld. Grasse is de plek waar de Chanel No. 5 is ontstaan. Ook werd rond dezelfde tijd het beroep parfumsamensteller geboren. Dit beroep kreeg in de 20e eeuw erkenning en daarmee werd het ontwikkelen van parfum tot een kunst verheven.
LAATSTE EEUWEN
Vervolgens ging het snel in parfumland. Synthetische geuren werden met natuurlijk geuren vermengd. En ook het flacon, de verpakking en de reclame werden naast het parfum speelden een steeds belangrijkere rol. Dankzij de Industriële Revolutie en de moderne chemie werd het mogelijk parfum op grote schaal te produceren. Parfum was vanaf dat moment erg populair bij zowel dames als heren. Toen na de Tweede Wereldoorlog luxueuze modehuizen aandacht kregen voor de parfumindustrie werd parfum een echt modeaccessoire.
Op dit moment is het parfum onderdeel van de echte luxe-industrie. Het gebruik van parfum geeft je een luxe-gevoel. Het is dus belangrijk het juiste parfum te kiezen. Dit doe je het beste door een parfum (als het kan) voorafgaand aan je aankoop eerst uit te proberen.
Reactie plaatsen
Reacties